Pfffffffffffff… bijna meivakantie. Dat lijkt heerlijk, want ‘wij’ hebben meer dan twee weken vrij. Toen we de vakantieplanning aan het begin van het schooljaar kregen, was dat zo’n verrukkelijk perspectief. Zoveel vrije tijd vraagt nu eenmaal om een verwegvakantie. Geen getut dicht bij huis, geen typisch Hollandse viering van Koninginne- en bevrijdingsdag. Hoewel we dat wel een beetje jammer vonden, maar goed. Niet zeuren, Côte d’Azur, we komen eraan! Lekker luieren en helemaal bijgetankt tot de zomervakantie, want die begint pas 23 juli en dat duurt nog héél erg lang.
Maar eigenlijk kán ik helemaal niet op vakantie. Hebben alle moeders dat of heb ik gewoon een slechte hand van vrije tijd indelen? Als ik allemaal bedenk wat er nog moet gebeuren, de komende paar weken, ga ik acuut hyperventileren. Er ligt nog een enorme berg werk, zeker genoeg voor vier weken. De kat moet nog ondergebracht: nooit aan gedacht dat de buren ook allemaal hun twee weken benutten. De asiels zitten vol en om het arme beest nou mee te nemen… Nee, geen optie. O, en de zomerkleren moeten nog te voorschijn worden gehaald, gewassen, gestreken. Casper past natuurlijk niks meer, dus er moet ook nog gewinkeld. Tot overmaat van ramp zijn er allerlei uitvoeringen, want ja, zo halverwege het schooljaar moet je natuurlijk alle creatieve vorderingen van je kroost bewonderen.
Hellup! Kan ik nog naar de kapper? Het liefst toch ergens volgende week, want we gaan ook nog uitgebreid twee verjaardagen vieren en dan wil je er toch een beetje presentabel uitzien. O, verjaardagen, daar moet ik nog hapjes voor verzinnen, boodschappen doen…
En de tuin is een grote chaos, zo kun je toch niemand ontvangen.
Kortom, het gaat weer helemaal met me op de loop. Ik kruip als het zover is, geheel versleten in de auto en val in slaap. Heel gezellig. Voor mij geen ‘ik zie, ik zie wat jij niet ziet’ of andere reisspelletjes. Ergens halverwege de vakantie kom ik pas een beetje tot leven en met een beetje geluk kan ik dan nog drie, vier dagen genieten van de omgeving, de rust, de wijn en mijn mannen natuurlijk. Gekkenwerk is het. Voor deze vakantie is er geen redden meer aan, maar in de zomer ga ik dat heel anders aanpakken. Hoe? Geen idee. Ik geloof dat mij de broodnodige vakantiegenen ontbreken. Voor gouden tips houd ik me zeer aanbevolen!
