Het is best leuk om vijftig te zijn. Ik word eindelijk serieus genomen als professional. Jarenlang was ik het jongste moppie dat je gewoon even opzij schoof. Als ik oud-collega’s tegenkom, verval ik nog wel eens in die rol.
Toch heeft die leeftijd ook zijn keerzijde. Bij de drogist sloeg ik allerhande zalfjes in die de rimpelvorming binnen de perken moet houden. Daar ging mijn telefoon over. ‘Mama, telefoon!!!’ schalde Caspers stem als ringtone door de winkel. Een vrouw naast me zei vertederd: ‘Ach wat schattig “Oma, telefoon”. ‘ Ik heb haar vernietigend aangekeken, maar ja, voor mijn ego helpt dat natuurlijk geen zier. Ik denk dat ik ga sparen voor het echte liftwerk, lekker drastisch het mes erin. Nu eerst mijn wonden likken.
