Toen ik op 1 november 2000 met Zij van boven begon, kon ik niet bevroeden dat mijn vliegende start tot de dag van vandaag zou aanhouden. Alles pakte ik aan, van (heel) slecht betaalde literaire redactie tot het verzinnen van een kerstboodschap aan alle warme bakkers van Nederland. O, wat was ik bang om nee te zeggen. Ik zag mezelf al met al mijn bezittingen in een winkelwagentje, tandeloos en vies door de straten van Bussum schuimen.
Afgelopen jaar kon ik het opeens wel. Ik zei nee omdat ik gewoon eens een middag ongebreideld van mijn tienjarige zoon wilde genieten of het leven wilde doornemen met mijn beste vriendin. Wat een ontdekking! Ik zei nee omdat een klus me bij voorbaat al koude rillingen bezorgde én ik nam afscheid van een opdrachtgever, omdat ik slapeloze nachten van hem kreeg. Ik stond verbaasd van mijn eigen daadkracht, maar wat een resultaat… het leven is wél leuk en dat ga ik zo houden de komende zeven jaar!
